Op 24 juli zagen we in de NOS app een artikel over Castellucino de Norcia met als titel Spectaculaire bloemenzee in Italiaans dorp eigenlijk onkruid. Castellucino ligt op een hoogvlakte in de Monte Sibillini. Deze hoogvlakte is beroemd om de linzen en tussen de linzen gedijt het onkruid goed. Als dit allemaal in bloei staat heb je een prachtig bloementapijt. Als we in Google Maps kijken zien we dat Castellucino op maar 2 uur rijden van onze camping ligt, dus we zijn hier zelf gaan kijken.
Bij vertrek hadden we er niet bij stil gestaan dat dit gebied in 2016 zwaar beschadigd is door een tweetal aardbevingen. Maar hoe dichterbij we kwamen hoe meer we de gevolgen van de aardbevingen zagen. Er werd veel aan de weg gewerkt. We kwamen onderweg veel beschadigde of ingestorte huizen tegen en we zagen veel tijdelijke huisjes voor de bewoners die hun huizen zijn kwijtgeraakt.
Het plan was om via Castelsantangelo sul Nera naar Castellucino te rijden, maar als we in Caselsantangelo de weg willen nemen naar Castellucino blijkt dit niet mogelijk. Doordeweeks is de weg afgezet in verband met wegwerkzaamheden. De enige andere optie is om via Norcia te rijden, een omweg van 3 kwartier.
Visso
Onderweg komen we door Visso. Hier wordt door het leger nog hard gewerkt aan het opruimen van ingestorte huizen. Grote delen van het dorpje zijn onbegaanbaar en nog afgezet met hek en lint. Buiten het dorp zijn allemaal bungalows uit de grond gestampt voor de ontheemden. Erg indrukwekkend.
Norcia
Norcia staat bekend om de norcinerie (zoals de slagerijen hier heten). Ze zijn beroemd om hun hammen, worsten en salami’s en de winkels zien er prachtig uit.
We maken een rondje door Norcia en daarbij lopen we ook langs een prachtige norcinerie. Ook Norcia is geraakt door de aardbevingen (zie onder anderen dit artikel). Met name de kerken zijn zwaar beschadigd en de resten worden met pur en steigers overeind geholpen. Enorm triest gezicht.
Castellucino
Vanuit Norcia rijden we omhoog naar Castellucino. Onderweg wordt overal aan de weg gewerkt en op sommige stukken is er nog maar een baan voor het verkeer. Maar als we boven aankomen, vergeten we dit en genieten we van het uitzicht over de hoogvlakte die ingevangen is tussen de hoge bergen van de Monte Sibillini. Alleen missen we de bloeiende bloemetjes. Het lijkt er op dat de linzen al geoogst zijn en dat we te laat zijn. We rijden de hoogvlakte (die de Italianen de Piano Grande noemen) in naar het dorpje Castellucino dat op een terp in de hoogvlakte ligt. Onderweg komen we toch nog wat velden tegen met prachtige bloemen. Mooie plekjes om wat foto’s te schieten.
Ook Castellucino heeft het zwaar gehad tijdens de aardbevingen. Meer dan 50% van het dorp ligt in puin. Voor de (ingestorte) huizen zijn containers geplaatst waarin de inwoners wat waar proberen te verkopen aan de paar toeristen die er nog komen. Na een korte wandeling door Castellucino rijden we via Norcia weer de hoogvlakte weer uit. Onderweg naar de camping maken we nog een stop in Spoleto.
Spoleto
Spoleto heeft nogal veel hoogteverschil maar gelukkig hebben ze daar wat op gevonden. Via een een aantal ondergrondse gangen met roltrappen kun je makkelijk overal komen. We gaan eerst naar het hoogste punt, de Rocca Albornoziana. Hier heb je goed uitzicht over de Ponte delle Torri ,een brug die is gebouwd op de restanten van een Romeins aquaduct. We maken een rondje door Spoleto waarbij vooral de 12e eeuwse kathedraal van Spoleto opvalt.
